119. Aan een dood paard kan je niet trekken

Hoi Gerard

Om even terug te komen op mijn dochter(s). Tijdens mijn vakantie in Florida zag ik een t-shirt getiteld DADD. Het onderschrift was Dad’s Against Daughters Dating. Misschien voelt mijn oudste dochter goed aan dat ik de tekst op het t -shirt wel deel en dat ze daarom gesprekken met me ontloopt.Hoe dan ook genoeg over mijn persoonlijke angsten en terug naar je vraag over mensen met vraagtekens of uitroeptekens. Iedereen heeft liever collega’s in hun bedrijf die met vraagtekens rondlopen. Wij ook omdat we veel tijd en energie kwijt zijn om mensen die rond lopen met uitroeptekens proberen te veranderen.

Dat laatste begin ik nu een beetje los te laten. Ik merk steeds meer dat ik in ieder geval geen mensen kan veranderen. Ik geloof meer in faciliteren en begeleiden van mogelijkheden en kansen voor iedereen in het bedrijf. En inderdaad zijn er altijd collega’s die hier niet mee in willen gaan en overal bedreigingen in zien.

Bedreigingen voor hun eigen positie omdat ze denken dat veranderingen hun positie ondermijnt of ze hebben de gedachte dat een bedrijf oneigenlijke motieven heeft met het scheppen van voorwaarden waarbij iedereen zich prettig zou moeten voelen.

Vroeger stak ik ook energie in deze mensen, maar ik heb geleerd dat je het niet iedereen naar de zin kan maken. Ik wil graag vooruit met het bedrijf en iedereen is welkom op deze rit en ik ga niet meer wachten op mensen die gaan hangen aan de kar. Dus dat is eigenlijk het antwoord op je vraag; ik laat ze los en zeg het ze ook. Misschien is dit wel slap, maar het is mijn conclusie geworden.

Voor de andere groep, de groep collega’s die rondlopen met vraagtekens in hun ogen proberen we stimulerend te zijn. In de zin van dat iedereen de kans heeft om met ideeën te komen en die ook uit te voeren en er ook verantwoordelijk voor te zijn. We proberen gezamenlijk activiteiten te organiseren voor de collega’ s en door de collega’ s. En als ze opleidingen willen volgen is hun aanvraag welkom. En is het inderdaad motiverend om met een groep mensen te werken die het positief oppakken.

In de selectie van nieuwe collega’s proberen we er rekening mee te houden. Dat er een soort natuurlijk enthousiasme aanwezig is. Maar dan begeef ik me waarschijnlijk meer op jouw métier. Goede mensen aannemen is geen wetenschap, anders zou ieder bedrijf dezelfde procedure hebben.

Onze is eigenlijk heel simpel, er zijn drie gesprekken met de kandidaten. Deze worden  gevoerd door verschillende mensen in het bedrijf. Er wordt gesproken over de functie en ons bedrijf, over de verwachtingen en toekomstplannen van de kandidaat. Alleen als iedereen hoge cijfers geeft wordt een sollicitant aangenomen; dus eigenlijk heeft onze sollicitatie procedure een hoog gut feeling gehalte. Hoe doen jullie dit in jullie bedrijf voor jullie klanten?

Groet,

Erik