26. Luchtfietserij

Gerard

Een paar jaar geleden, in de jaren voor de eerste economische crisis in 2008, werd de inhoud van het begrip leiderschap uit elkaar getrokken. Door zichzelf benoemde leiderschapsgoeroes, veelal overgevlogen uit Amerika, kwamen ons tegen torenhoge tarieven vertellen dat de belangrijkste taak van een leider bestond uit het schetsen van een verre toekomstvisie en het genereren van nieuwe ideeën. De toekomst lag in handen van de visionaire en innovatieve leider. Met de operationele en uitvoerende taken om een idee in praktijk te realiseren liet een zich zelf respecterende leider zich niet meer in. Daar scoorde je niet mee in de buitenwereld.

Ik heb ze ook meegemaakt. Leiders die al hun energie staken in het oplaten van allerlei ideeënballonnetjes. Tot de lucht er vol van was. Een soort luchtfietserij met gelijkgestemden die geenszins de behoefte hadden om terug te komen op aarde om een idee handen en voeten te geven. Dat werk moest maar door anderen gedaan worden. Zolang de bedrijven goed draaiden werden deze luchtfladderaars gezien als de leiders die met een open geest onze toekomst zouden uitstippelen. Maar toen de lucht uit de economie ontsnapte bleken er maar weinig ideeën wortel te hebben geschoten.

Van een leider mag je meer verwachten. Met een open geest naar toekomstmogelijkheden kijken is een, maar operationele kracht en het vermogen om met mensen om te gaan en hen te inspireren zijn net zo belangrijke eigenschappen voor een leider. Ik geloof niet in het onderscheid maken tussen de visionaire, de operationele, de wijze of de inspirerende leider. Dit onderscheid beperkt een leider te veel tot de genoemde kwaliteit. Ik geloof in de leider die uitgaat van de gelijkwaardigheid, de samenhang en de volledige beschikbaarheid van die kwaliteiten. Het gaat om het geheel.

Dat wil overigens niet zeggen dat je als leider zelf over al die kwaliteiten moet beschikken. Met het besef dat je als leider bepaalde kwaliteiten wel bezit en andere niet, kan je de ontbrekende eigenschappen om je heen verzamelen. En dat blijkt in praktijk niet altijd even makkelijk te zijn. Daar moet je wel de nodige moed voor hebben. Het is heel verleidelijk om mensen om je heen te verzamelen die hetzelfde als jou denken en dezelfde prioriteiten stellen. Dat scheelt heel wat discussie en kritiek en maakt het leven een stuk makkelijker. Toch is de keuze om vooral tegenwichten en tegenpolen om je heen te verzamelen de beste methode om het evenwicht te bewaren tussen alle noodzakelijke leiderschapskwaliteiten. Tevens behoed je daarmee je bedrijf  voor bedrijfsblindheid.

Volgens mij is dat ook het type ondernemers en leiders dat je nodig hebt in jouw ideeëneconomie. Mensen met oog voor de toekomst en tegelijkertijd betrokken bij het gehele bedrijfsproces. ‘Met je hoofd in de wolken en met je voeten op de grond.’ Met dank aan Lambert die deze lijfspreuk voor alle Pentascopers bedacht.

Groeten

Jan