118. Mensen zonder vraagtekens

Beste Erik

Als ik in de spiegel kijk zie ik heel iets anders. Zonder die spiegel voel ik me diep van binnen een jonge god die de wereld aan zijn voeten heeft. Maar als ik in die spiegel kijk blijkt dat gevoel toch niet helemaal overeen te komen met het uiterlijk van de man die, licht geschrokken (waarschijnlijk van dat uiterlijk) mij aan staat te gapen.Ik heb trouwens ook nog steeds het gevoel dat ik op een avonturenreis ben en ook ik ben zeer nieuwsgierig naar wat er op mijn pad komt. Om nieuwe dingen te ontdekken. Nieuwe vaardigheden te leren. Ik denk ook dat nieuwsgierigheid essentieel is voor succes. En voor een grote mate in het plezier wat je put uit al je harde werken.

Ik zie veel mensen om mij heen die helemaal niet nieuwsgierig zijn. Die alles denken te weten. Mensen zonder vraagtekens en met alleen maar uitroeptekens. Ik heb daar veel moeite mee want dat komt bij mij zo overweldigend negatief over. Het lijkt wel of alle energie er op gericht is om mogelijke kansen te laten uitkomen op een doodlopende straat met hel en verdoemenis. Van tijd tot tijd word ik daar echt heel verdrietig van. Zoals vanavond. Niet voor mijzelf maar voor de mensen die het betreft omdat zij zich zoveel moois ontnemen. Ondernemen, werken, uitdagingen aangaan, risico’s nemen, fouten maken en daarvan leren; het kan zo geweldig zijn en enorm veel voldoening geven.

Echter, het is natuurlijk onzin om me dit aan te trekken want het is een keuze die een ieder voor zichzelf maakt. Maar het heeft ontegenzeggelijk invloed op me. Het roept ook weerstand in mij op, afkeer en wrevel. Ik verlies de interesse om met deze mensen samen te werken. Dat komt omdat ik liever met mensen werk die de mogelijkheden zien en er helemaal voor gaan dan werken met mensen die alleen maar de onmogelijkheden zien. Want met de eerste groep realiseer je vooruitgang, met de tweede groep stagneer je.

Met het zien van de mogelijkheden en daar helemaal voor gaan bedoel ik niet dat je problemen en complicaties niet onder ogen zou moeten zien. Ik ben van mening dat als je succesvol wilt zijn je je helemaal moet hebben verdiept in de problematiek. Het naatje van de kous te weten willen komen omdat je dan precies weet wat je te doen staat. Het heeft dus niet zozeer te maken met blind optimisme maar juist met een enorme verdieping in het onderwerp. Omdat je al je vraagtekens wilt hebben beantwoord.

Johan Cruijff zei ooit ‘elk nadeel heb zijn voordeel’. Mensen met vraagtekens ontdekken het voordeel in elke situatie en mensen met uitroeptekens blijven steken in het nadeel en zullen nooit tot een volledig beeld komen. En zullen zichzelf veel succes ervaringen ontzeggen.

Het is een keuze. Erik jij bent iemand met veel vraagtekens en weinig uitroeptekens. Hoewel, met betrekking tot je dochter die niet met je zou willen praten. Misschien wil ze wel met je praten maar niet over de dingen waar jij over wilt praten.

Deel je mijn ervaring met uitroeptekens en hoe ga jij met deze mensen om?

Groet,

Gerard