8. Hoor wie klopt daar kinderen?

 Hoor wie klopt daar kinderen?

Lieve Gerard

‘Zo, zo! Onze Gerard wil graag een succes-versneller in zijn schoen! Hoe zie je dat dan voor je beste Gerard. Dat Sinterklaas even met zijn staf zwaait, zijn mijter drie keer in de lucht gooit en dat daar dan uit het niets een apparaat verschijnt waarmee jij jouw bedrijf op elk moment een lange sprint kan laten trekken? Een Lugera turbo die alle medewerkers opjaagt om de concurrenten in een klap voorbij te streven? Nee Gerard. Zo werkt een bedrijf niet. Met trucs krijg je jouw bedrijf niet in beweging. Daarmee haal je de remmende factor angst niet weg. Ja misschien tijdelijk met wat korte termijn resultaten. Maar je realiseert er geen fundamentele veranderingen mee in de ‘The Lugera Way’, de persoonlijkheid van je bedrijf zoals je dat terecht noemt.

Sint heeft het wel eens eerder met jou gehad over het vertrouwen en wantrouwen in organisaties en dat angst een symptoom is van wantrouwen. De indruk die ik tot nu toe van jou en je bedrijf heb is dat jij mensen voldoende ruimte geeft. Zowel om besluiten te nemen als om fouten te maken. Zowel om mee te denken als om nee te zeggen. Geen reden voor angst zou je zeggen. Je schept de voorwaarden – de vrijheid – om te durven, maar waarom dan toch die verlammende angst bij de mensen?

Dat komt, beste Gerard, omdat er twee verschillende oorzaken van angst zijn. Angst is een symptoom van wantrouwen in je omgeving, maar ook van wantrouwen in jezelf of anders gezegd: gebrek aan zelfvertrouwen. Je kunt nog zo’n veilige en ruimtegevende bedrijfsfeer creëren, maar als de angst in de mensen zelf zit zal je ook daar je pijlen op moeten richten. De oorzaak van gedrag ligt over het algemeen een slag dieper in de persoonlijkheid van een mens. Het gedrag van een mens wordt gestuurd door de achterliggende overtuigingen (waarden) die iemand heeft. Bijvoorbeeld. Als je overtuiging is dat je niet veel talenten hebt of dat je vooral niet op de voorgrond moet treden maak je jezelf kleiner dan je bent. Je houdt je gedeisd. Je neemt geen initiatief en vooral geen risico. De oplossing om de angst te verminderen ligt niet in het trekken en sleuren aan het gedrag door bijvoorbeeld te roepen dat mensen initiatief moeten nemen en dat ze meer kunnen dan ze denken. Dat werkt meestal averechts. De oplossing zit in het veranderen van de persoonlijke overtuigingen. Als de achterliggende overtuiging verandert, verandert het gedrag vanzelf. Mensen groter maken door ze groter te praten werkt niet. Mensen moeten zich groter voelen.

Nu is Sint ook zelf ondernemer en baas van een groot Pietenlegioen en heeft de ervaring dat het proces van het verbeteren van zelfvertrouwen van zijn Pieten veel geduld en veel aandacht eist. En dat is een vervelende bijkomstigheid. Dat is nou niet waar een ondernemer op zit te wachten. Die wil juist versnellen. Niet vertragen. Toch kan je het natuurlijke proces van persoonlijke ontwikkeling zijn gang laten gaan en tegelijkertijd een kleine versnelling aanbrengen door je in eerste instantie te richten op de managers. De managers zijn de dragers van de cultuur. Als hun zelfvertrouwen toeneemt en hun angstgedrag vermindert heeft dat zijn weerslag op de mensen waaraan ze leiding geven. Dat kost in het begin veel energie. Maar die energie wordt doorgegeven en vermenigvuldigt zich in de organisatie. Als elke manager zijn teamleden weer inspireert en ieder van die teamleden vervolgens weer hun collega’s dan kan de cultuurverandering in een stroomversnelling komen. Economen noemen dat de multiplier van een actie. Sint noemt dat gewoon efficiënt.

Tot zover de wijze raad van een 654 jaar oude man. Er zit misschien wat schimmel op zijn raad maar daarom is hij niet minder waardevol. Toch doet Sint ook nog een cadeautje in je schoen. Geen succes-versneller maar een gedicht. Een tekst over bevrijding van angst en wat dat kan opleveren. De inaugurele rede van Nelson Mandela bij de aanvaarding van zijn presidentschap in 1994.

Our deepest fear is not that we

are inadequate.

Our deepest fear is that we are powerful

beyond measure.

It is our Light , not our Darkness

That most frightens us.

We ask ourselves, who am I to be brilliant,

gorgeous, talented , fabulous?

Actually, who are you NOT to  be?

You are a child of God.

Your playing small does not serve the world.

There is nothing enlightened about

shrinking

so that others won’t feel insecure around you.

We are born to make manifest

the glory of God that is within us.

It is not just some of us,

it is everyone.

And as we let our own light shine

we unconsciously

give other people permission to do the same.

As we are liberated from our fear

our presence automatically liberates others.

Saludo

Sinterklaas