24. Lak aan de lemen laag
Beste Gerard
Terwijl ik nog zit te herkauwen op een artikel in Vrij Nederland met de titel ‘Ideeën voor een nieuwe economie’, ontvang ik jouw mail over de ideeëneconomie. Je bent aardig actueel voor iemand die geen kranten leest en niet naar het nieuws kijkt. Maar misschien dat een mens juist zonder die ballast van informatie over de huidige economie scherper ziet wat er aan de hand is en waar de oplossingen liggen. In ieder geval spreekt jouw ideeëneconomie mij erg aan.
23. Meer ideeen en minder managers
Beste Jan,
Ik denk er wel eens aan om in mijn bedrijf helemaal geen managers te hebben. Lijkt mij wel wat. Ik heb er vaak over gedacht en in onze kleinere kantoren is dat ook zo. Hoogstens een stel “meewer-kende voormannen/vrouwen” zoals je dat wel bij productiebedrijven aantreft.
In ieder geval zorg ik er altijd voor dat alle managers ook operationeel werkzaam zijn om feeling te houden met de kernactiviteiten van het bedrijf. Een branchmanager bij ons doet dus ook zelf nog werving- en selectieopdrachten. Dan blijf je de taal van je consultants, de kandidaten en de klant spreken. Als je die taal kwijt raakt ben je als manager niets meer waard en ga je meer en meer gekke dingen doen.
22. De lemen laag
Beste Gerard
Hoe staat het met jouw biologische kennis. Ik vermoed niet veel beter dan die van mij. Dus laten we de weinige kennis die we op dat gebied hebben dan met elkaar delen. Dan lijkt het misschien nog iets.
Sinds ik een paar jaar geleden hier kwam wonen en me enthousiast op het omspitten van de tuin stortte bleek dat er onder de bovenlaag van zand een lemen laag lag. Een bevriende hovenier legde mij uit dat leem een taaie grondsoort is van klei met fijn zand dat het regenwater gebruikt om zich nog steviger en ondoordringbaar te maken. De meer vruchtbare grond onder die lemen laag wordt goed beschermd maar is tegelijk ook moeilijk te bereiken. Het was dus niet verwonderlijk dat ik niet opschoot en dat ik na twee dagen spitten moest stoppen omdat mijn rug protesteerde. Mijn hovenier was niet voor niets een bevriende hovenier en kwam de volgende dag met een graafmachientje om de boel even op te schudden en los te maken zodat ik mijn plantjes en boompjes kon planten in goede aarde. ‘Een lemen laag kan je niet te lijf gaan met een schop. Een beetje prikken helpt niet. Je moet rigoureuzer te werk gaan.’ Aldus mijn inmiddels zeer goede vriend.
21. Is er iemand die weet wat goed of slecht is?
Beste Jan,
Ik ben het weer helemaal met je eens. Sterker nog, mijns inziens zijn politici en journalisten mensen die zich het minst geroepen voelen om dat wat ze schreeuwen en schrijven te stoelen op gedegen feitelijke kennis. Ik heb het vermoeden dat een politicus zich in het algemeen laat leiden door uitspraken en stellingen die geacht worden meer kiezers (macht) te brengen. Journalisten laten zich wellicht leiden door dat wat meer lezers trekt. En denken dan dat daar spectaculaire, extreme, polariserende uitspraken en stellingen bij horen. De werkelijkheid moet opgeluisterd worden want die voldoet niet aan het eigen belang (van de journalist en de politicus). En al dat gezeur over een krimpende economie van 0.2% of 0.3%…. als ik 0.2% minder te besteden heb dan merk ik dat niet. En niemand niet. Er zijn maar weinigen die zich inderdaad beseffen dat door de vele jaren van groei een pauze of een stapje terug alleen maar gezond en broodnodig is.
20. De betoverde monteurs
Beste Gerard
De economie zit in een moeilijke periode. Daar is niet bijzonders aan. Al decennia lang beweegt de economie zich al slingerend langzaam omhoog. Tijden waarin alles lijkt te kunnen, worden steevast gevolgd door een economische crisis, waarbij de groei van onze welvaart even stilvalt of af en toe zelfs krimpt. Als de economie 2 a 3 % groeit ervaren we dat als vanzelfsprekend, maar als er twee kwartalen een krimp is van 0,2 a 0,3 % springen we collectief in de stress. Dat laatste is nergens voor nodig want de economie heeft zo zijn natuurlijk verloop en daar horen tijdelijke terugvallen nu eenmaal bij. De economische motor komt echt niet stil te vallen als er 99 % geproduceerd wordt in vergelijking met het nationaal product van het jaar daarvoor. Dat is dan nog steeds 102 % van het nationaal product van twee jaar geleden waarin de economie 3 % groeide en de economie volgens de media op volle toeren draaiden. Nu wil ik niet de persoonlijke ellende bagatelliseren van degene die ten gevolge van die 1 % daling hun baan verliezen, maar het is geen reden voor nationaal doemdenken en apathie. De economische schommelingen zijn niet het probleem. Die zijn inherent aan het alom geprezen marktmechanisme. Het probleem is de verdeling van werk en daarmee van inkomen. En dat probleem manifesteert zich meer in een teruglopende economie dan in een opbloeiende economie.
19. Elk nadeel heeft zijn voordeel
Beste Jan,
Ik ben het helemaal met je eens dat het kaf van het koren wordt gescheiden in ondernemersland tijdens uitdagende economische tijden. Dan worden de jongens en de meisjes gescheiden van de vrouwen en de mannen. De snelle jongens van de ondernemers.
Alle ondernemers die ik ken gaan allemaal van tijd tot tijd door een (heel diep) dal om er vervolgens door hard (denk)werk weer uit te krabbelen. En elke keer dat dit lukt zijn ze sterker. Ik zag laatst in de fitness een sticker “no pain – no gain” en dit gaat niet alleen op voor het krijgen van sterkere spieren maar zeker ook voor succesvol ondernemen.
