49. Alles onder controle

Beste Jan,

Gisteren was ik op een lezing over de financiële toekomst van Europa en Roemenië. Er werd een vergelijking gemaakt met Amerika en waarom Amerika, volgens de spreker, zich sneller herstelt van alle crisis perikelen: banken in Amerika verzorgen 25% van de financiering van het bedrijfsleven en 75% gaat buiten banken om. In Europa is dit precies omgekeerd. Het bedrijfsleven in Europa financiert 75% middels banken.Verder heb je het over zelf reflectie. Volgens mij is de oorzaak van falen (van individuen en bedrijven) een enorm gebrek aan zelf reflectie en het leggen van de reden van het falen buiten jezelf of buiten je onderneming. Mijn collega’s verliezen nooit een klant of een project door hunzelf, maar altijd omdat de klant niet goed bij zijn hoofd is, de concurrent vals speelt, hun collega’s niet doen wat ze hadden moeten doen, de economische situatie tegen zit en ga zo maar door. De lijst met excuses om het eigen falen af te wentelen op externe factoren is eindeloos.

Ik ben er van overtuigd dat als je grondig “zelf-reflecteert” je in grote mate succes afdwingt. Weten wat je goed doet, weten wat je fout doet is niet velen gegeven. Wel weten wij heel goed te vertellen wat de ander niet goed doet en zou moeten doen.

Ik kom dit fenomeen bijna dagelijks tegen (ook bij mijzelf) en heb hier veel over nagedacht en gelezen. En ik denk een tipje van de sluier te kunnen lichten. Mensen schijnen het niet prettig te vinden om te falen, om iets fout te doen. Totaal onprettig wordt het als dit falen door anderen wordt opgemerkt en bevestigd. Als je dus als verkoper weinig verkoopt dan biedt de crisis een dankbare uitweg. Als je als bedrijf geen financiering krijgt en je anderen wijs maakt dat je daardoor failliet gaat dan kan je de bank de schuld geven en iedereen kijkt je begrijpend en meelevend aan.

Het probleem in deze is niet zozeer dat je je eigen falen probeert te verbloemen naar de buitenwereld toe. Het probleem is dat je impliciet de controle uit handen geeft om iets aan het falen te doen. Als je de oorzaak buiten jezelf legt heb je ook besloten dat je er zelf niets aan kunt doen. En doe je er ook niets aan. Je hebt geen controle. Je bent slachtoffer.

Omgekeerd is het zo dat als je de verantwoordelijkheid van het falen op je neemt je ook verklaart dat je er dus zelf iets aan kunt doen en de situatie naar je hand kunt zetten. Je zet je zelf in een positie waarin jij degene bent die de controle over je situatie uitoefent.  Dit zet aan tot constructieve handelingen die uiteindelijk leiden tot succes.

Het succes component in deze is heel duidelijk en beangstigend simpel. Leg je de oorzaak van falen buiten jezelf versterk je je falen en val je dieper en dieper. Neem je je verantwoordelijkheid dan heb je controle en dwing je succes af.

Groet,

Gerard